Na poprzedniej lekcji poznałem kilka ważnych pojęć związanych z cyfrowym procesem tworzenia obrazów, ale nie mówiłem konkretnie o samych aparatach cyfrowych. Renderowanie 3D to nie tylko tworzenie realistycznego obrazu za pomocą projekcji perspektywicznej; obejmuje również tworzenie cyfrowych obrazów na podstawie rzeczywistych pomiarów. Na początek należy opracować model kamery, który umożliwia przechwytywanie i renderowanie rzeczywistych obrazów za pomocą matematycznego modelu kamer. Opracowywane modele kamer powinny być w stanie rejestrować i renderować różne warunki oświetleniowe, a nawet odbicia. Na poprzedniej lekcji poznałem kilka ważnych pojęć związanych z cyfrowym procesem tworzenia obrazów, ale nie mówiłem konkretnie o samych aparatach cyfrowych. Renderowanie 3D to nie tylko tworzenie realistycznego obrazu za pomocą projekcji perspektywicznej; obejmuje również tworzenie cyfrowych obrazów na podstawie rzeczywistych pomiarów. Na początek należy opracować model kamery, który umożliwia przechwytywanie i renderowanie rzeczywistych obrazów za pomocą matematycznego modelu kamer. Opracowywane modele kamer powinny być w stanie rejestrować i renderować różne warunki oświetleniowe, a nawet odbicia.
Możesz dowiedzieć się więcej o modelach aparatów, przeglądając przykłady grafiki komputerowej za pomocą Blendera. Otwórz Blender, a następnie kliknij przycisk modelu kamery i zmień współrzędne obrazu, przeciągając myszą, aby wyświetlić wynikowy obraz. Zmień współrzędne obrazu, aż będą pasować do współrzędnych (x, y, z) modelu aparatu. Możesz bawić się widokiem, a także powiększać, aż uzyskasz pożądany efekt. Jeśli chcesz zmienić ostateczny wynik wyświetlania, zmień odpowiednio odcień, jasność, nasycenie oraz jasność.
Aby jak najlepiej wykorzystać swoje modele aparatów w cyfrowym przetwarzaniu obrazu, upewnij się, że wykonałeś i wykonałeś niezbędną kalibrację i retusz aparatu. Kalibracja to proces dostosowywania wyjścia i wyniku dowolnej wizualizacji lub symulacji 3D. Jest to niezbędny proces, ponieważ w przeciwnym razie wyniki końcowe nie będą dokładne. Oprócz zapewnienia lepszej jakości obrazu, odpowiednio skalibrowany model kamery będzie również lepiej działał w innych aplikacjach widzenia komputerowego.
W przypadku projektów 3D może być konieczne dostosowanie różnych parametrów, takich jak liczba f (maksymalna apertura w milimetrach), głębia ostrości (jak bliskie lub odległe obiekty są widoczne) i średnica płaszczyzny obrazu. Liczba f jest centralną wartością często spotykaną w urządzeniach DLP lub przetwornikach obrazu i jest kluczową cechą kontrolną standardowego asortymentu kamer DLP. Głębia ostrości wpływa na stosunek rozdzielczości centralnej do rozdzielczości peryferyjnej lub to, jak blisko lub daleko obiekt jest widziany w środku.
Czynniki te wpływają na dokładność modelu aparatu DLP pod względem apertury DLP, głębi ostrości i śledzenia centralnie ważonego. Opcja śledzenia centralnie ważonego jest najbardziej zalecana w przypadku fotografii projektowej DLP i obejmuje utrzymywanie stałego, centralnego rozmiaru obrazu w całej sekwencji. Gwarantuje to, że piksele Twoich aparatów są zawsze w stałym zakresie. Zaletą tego typu kalibracji jest to, że minimalizuje zniekształcenia obiektywu aparatu, co może prowadzić do rozmycia szczegółów przy zmianie ogniskowej. .
Po zakończeniu konfiguracji i kalibracji modelu aparatu należy teraz uruchomić system DLP na stanowisku testowym, skomponować i wyświetlić podgląd obrazu w sklepie fotograficznym. Proces ten obejmuje również wykonanie kilku zdjęć, zwykle przy różnych ogniskowych, przy różnych ustawieniach aparatu. Po złożeniu zdjęć należy ocenić wyniki za pomocą małego miernika otworów na monitorze komputera. Miernik otworów mierzy ilość utraty światła w scenie, co daje dobre wyobrażenie o wymaganym poziomie korekcji. Możesz użyć miernika otworów, aby potwierdzić kompozycję zdjęć i szczegóły sceny. Ten ostatni krok jest niezwykle ważny, jeśli planujesz przesłać swoje zdjęcia do publikacji; w przeciwnym razie wszelkie wady w końcowej pracy pokonałyby twój cel.
W przypadku projektorów DLP modele kamer DMLS i VMI są dostępne w szerokiej gamie rozmiarów. W przypadku małych zestawów obrazów projekcyjnych kamery te są idealnym wyborem. Kamery projekcyjne oferują znacznie lepszą jakość obrazu niż małe kamery projekcyjne otworkowe. Modele projekcyjne są dostępne we wszystkich rozmiarach, ale są szczególnie przydatne, gdy są montowane wewnątrz lub na zewnątrz aparatu autodontycznego, a także w każdym innym miejscu, w którym chciałbyś ustawić kamerę, aby uzyskać pełny i prawdziwy obraz obiektu. Po skomponowaniu obrazu do formatu publikacji, projektor DLP zwykle umożliwia wybór między trybem pełnokolorowym i monochromatycznym.
Kamery DLP są zazwyczaj najlepszym wyborem zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych fotografów. Łatwość obsługi i kompatybilność z najnowszym oprogramowaniem sprawia, że są dobrze zaprojektowanym i niedrogim sprzętem elektronicznym. Główną przewagą, jaką oferują modele kamer DLP nad konkurencją, jest ich zdolność do generowania wysokiej jakości wyników przy minimalnej interwencji operatora. Kolejną ważną zaletą, jaką mają w porównaniu z porównywalnymi modelami kamer, jest fakt, że używają co najmniej czterech na sześć cali czujników, aby zrekompensować słabe światło i wysoką rozdzielczość. Warto zauważyć, że większość cyfrowych paneli LCD we współczesnych aparatach cyfrowych zawiera różne układy DLP, które umożliwiają aparatowi dostosowanie swoich parametrów do aktualnego poziomu światła.
Leave a Comment